Sam nie rozgrzeszyłbym osoby, która uprawia seks przypadkowy (po imprezach itd) a w dodatku tego nie żałuję i nie zamierza tego zmienić. Taka osoba dostałaby rozgrzeszenie tylko wtedy gdy po rozmowie ze mną obiecałaby że współżyć będzie tylko z osobą z którą wiąże przyszłość, a nie z każdym kto się nawinie. Składka na ubezpieczenie zdrowotne za osoby ubezpieczone, które nie ukończyły 26 roku życia i są zwolnione z podatku dochodowego PIT. ZUS informuje, że osoby do 26. roku życia, objęte obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, których przychody zostały zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy obowiązujących od 1 Może Pani potrafi ocenić, cóż to za emocjonalna zaraza mnie zaatakowała. mgr Wiesława Cichoń. Psycholog, Psychoterapeuta. Częstochowa. Tak, pomagam osobom poniżej 18-tego roku życia. Twoje problemy mogą wskazywać na zaburzenia depresyjne. Możesz je rozwiązać korzystając z pomocy psychologicznej. Pozdrawiam. Ale czy nieudany pierwszy raz może istotnie utrudnić lub nawet uniemożliwić utrzymanie szczęśliwego związku z drugą osobą? Inicjacja seksualna. Jesteśmy do niej przygotowywani przez rodzinę i społeczeństwo na wiele sposobów – „poważna” rozmowa, zajęcia z wychowania do życia w rodzinie w szkole, artykuły edukacyjne. . granica wieku małoletniego, inna czynność seksualna, umyślność sprawcy, nadużycie zaufania Karalność obcowania z małoletnim poniżej 15 roku życia – art. 200 § 1 Kodeksu karnego Art. 200. § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. (…) Karalność obcowania z małoletnim poniżej 18 roku życia – art. 199 § 3 Kodeksu karnego Art. 199. § 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto obcuje płciowo z małoletnim lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej albo doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, nadużywając zaufania lub udzielając w zamian korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy. Cel przepisów – ochrona osób małoletnich Przestępstwo obcowania płciowego z małoletnim należy do grupy przestępstw ujętych w rozdziale XXV Kodeksu karnego, skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Wolność seksualna jest tutaj rozumiana, jako wolność wyboru w sferze własnego życia seksualnego, bez karalnej ingerencji ze strony innych osób. W przypadku przestępstw seksualnych przeciwko osobom małoletnim, pod ochroną pozostaje przede wszystkim prawidłowy rozwój emocjonalny, intelektualny i fizyczny małoletnich. Nie chodzi tu wyłącznie o demoralizację małoletniego. Im młodsze jest dziecko, które stało się ofiarą przestępstwa seksualnego, tym bardziej dolegliwe mogą być skutki w sferze późniejszego funkcjonowania psychicznego i fizycznego takiej osoby, przejawiające się pod postacią różnego rodzaju traum, nerwic, zaburzeń i dysfunkcji w życiu osobistym i relacjach społecznych. Wiek małoletniej ofiary przestępstwa seksualnego w sposób oczywisty rzutuje na stopień społecznej szkodliwości czynu i wysokość kary. Przestępstwo obcowania płciowego z osobą małoletnią określane jest również jako typowe przestępstwo pedofilii. Przestępstwo obcowania z małoletnim poniżej 15 lat – art. 200 § 1 Istotą przestępstwa z art. 200 § 1 jest obcowanie płciowe z małoletnim, który nie ukończył 15 roku życia lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej, doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania. O ile pojęcie „obcowania płciowego” nie wymaga dodatkowego definiowania i może być również rozumiane w sposób potocznie przyjęty, to w obrębie pojęcia „innej czynności seksualnej” ukształtowana została w orzecznictwie sądów w miarę spójna i jednoznaczna definicja znaczeniowa. Sąd Najwyższy przyjmuje, że „(…) „inna czynność seksualna”, w rozumieniu art. 200 § 1 KK (a także w rozumieniu art. 197 § 2 KK oraz art. 198 KK i 199 KK), to nie mieszczące się w pojęciu „obcowania płciowego” takie zachowanie, „które związane jest z szeroko rozumianym życiem płciowym człowieka, polegające na kontakcie cielesnym sprawcy z pokrzywdzonym lub przynajmniej na cielesnym i mającym charakter seksualny zaangażowaniu ofiary” (…) Zachowanie to obejmuje też sytuacje, „w których sprawca, zmierzając do pobudzenia lub zaspokojenia swojego popędu, nie tylko dotyka narządów płciowych pokrzywdzonego (choćby przez bieliznę lub odzież), lecz podejmuje również inne czynności w zetknięciu z jego ciałem (np. pieszczoty, pocałunki)” (post. SN z r, III KK 292/16). Sposób działania sprawcy Sposób działania sprawcy przestępstwa z art. 200 § 1 polega na „obcowaniu” płciowym lub „dopuszczaniu się” określonych czynności lub „doprowadzeniu” do określonych zachowań. Choć przestępstwo z art. 200 § 1 ma charakter skutkowy, to bezprawność zachowania polegającego na doprowadzeniu do określonych zachowań obejmuje także etap poprzedzający sam akt poddania się przez małoletniego „innej czynności seksualnej” lub wykonanie tej czynności. Chodzi tu zwłaszcza o wywołanie u małoletniego chęci podjęcia lub poddania się czynnościom seksualnym. Na gruncie sprawy, w której zaistniała podobna okoliczność, Sąd Apelacyjny w Białymstoku uznał, że: „(…) do wyczerpania znamion dochodzi nie tylko wówczas gdy wola ofiary była przeciwna do oczekiwań sprawcy lub nie była jasno określona ale dopuszcza się przestępstwa z art. 200 § 1 KK także i ten, który swoim aktywnym zachowaniem ukierunkowanym na odbycie stosunku z małoletnim wywołuje u niego chęć udziału w określonych w przepisie czynnościach a nawet wtedy gdy tylko ułatwia podjęcie decyzji małoletniemu niewykluczającemu uczestnictwa w tych czynnościach stwarzając przy tym warunki umożliwiające faktyczne zrealizowanie zamierzonego celu np. poprzez zapewnienie odosobnienia, wywołanie u małoletniego przekonania o braku naganności takich zachowań” (wyr. z r, II AKa 302/02). Trzeba również podkreślić, że zgoda małoletniego w żadnym stopniu nie uchyla bezprawności ani karalności działania sprawcy. Rodzaj winy; wiek małoletniego Przestępstwo z art. 200 § 1 jest przestępstwem umyślnym, które może zostać popełnione zarówno w zamiarze bezpośrednim (art. 9 § 1 – sprawca chce popełnić przestępstwo), jak i w zamiarze ewentualnym (art. 9 § 1 in fine – sprawca przewidując możliwość popełnienia przestępstwa, godzi się na to). Przyjmuje się, że popełnienie tego przestępstwa następuje także wtedy, gdy sprawca nie ma wiedzy, że osoba małoletnia nie ukończyła lat 15, ale możliwość taką przewiduje i godzi się na to. Przypisanie sprawcy odpowiedzialności za to, że choć nie wiedział, że małoletni ma mniej niż 15 lat, to okoliczność tę przewidywał, zależy od okoliczności konkretnego zdarzenia. Sąd Apelacyjny w Krakowie wyraził pogląd, że „W wypadku przestępstwa z art. 200 § 1 ewentualny błąd co do liczbowego znamienia określonego tam czynu zabronionego należy rozważać z uwzględnieniem takich okoliczności, jak w szczególności wygląd małoletniego w tym jego wzrost oraz ubiór w czasie czynu. Relewantnym kryterium jest także stopień rozwoju psychicznego pokrzywdzonego” (wyr. z r., II AKa 233/17). Zgodnie z art. 28 § 1 nie popełnia przestępstwa, kto pozostaje w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego. W przypadku przestępstwa z art. 200 § 1 znamieniem przestępstwa będzie wiek osoby małoletniej. Ustalanie w toku sprawy karnej okoliczności rzutujących na możliwość przewidywania przez sprawcę wieku osoby pokrzywdzonej, odbywa się w oparciu o materiał dowodowy konkretnej sprawy. Służą temu również opinie biegłych sądowych, np. z zakresu antropologii czy psychologii. Inne przestępstwa obcowania z małoletnim W niektórych sytuacjach, obcowanie płciowe będzie przestępstwem, niezależnie od wieku ofiary. Dotyczy to w szczególności przestępstw: zgwałcenia (art. 197 wykorzystania upośledzenia lub bezradności (art. 198 i przestępstwa nadużycia stosunku zależności (art. 199 § 1 Osobą pokrzywdzoną popełnieniem tych przestępstw seksualnych może być zarówno osoba dorosła, jak i małoletnia. Popełnienie tych przestępstw w stosunku do małoletniego będzie wpływać na wysokość kary (patrz: art. 197 § 3 dot. małoletniego poniżej lat 15; art. 199 § 2 dotyczący małoletniego poniżej lat 18) lub, jak w przypadku art. 198 będzie skutkować kumulatywną kwalifikacją z innymi przepisami przewidującymi wyższe kary. Przestępstwo obcowania seksualnego z małoletnim poniżej 18 lat – art. 199 § 3 Kodeks karny przewiduje odpowiedzialność karną za obcowanie płciowe z małoletnim, który nie ukończył lat 18, nawet wówczas, gdy obcowanie to nie wiązało się z popełnieniem żadnego z wyżej wymienionych przestępstw. Podstawę odpowiedzialności stanowi art. 199 § 3 zgodnie z którym, karze od 3 miesięcy do lat 5 pozbawienia wolności podlega ten, kto „obcuje płciowo z małoletnim lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej albo doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, nadużywając zaufania lub udzielając w zamian korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy”. Skoro w przepisie tym mowa jest o „małoletnim”, nie zaś o „małoletnim poniżej lat 15”, to pokrzywdzonym może być każda osoba, która nie ukończyła lat 18. Podkreślić należy, że Kodeks karny nie zawiera własnej definicji osoby małoletniej, posługując się jednocześnie takimi kategoriami wiekowymi, jak osoba nieletnia bądź małoletnia. Wykładnia powinna więc następować w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego, z których wynika, że małoletnim jest osoba, która nie osiągnęła pełnoletniości, czyli nie ukończyła 18 roku życia (art. 10 § 1 Kodeksu cywilnego). Nadużycie zaufania Pojęcie „korzyści majątkowej”, o której mowa w art. 199 § 3 nie wymaga szczególnego definiowania. „Korzyść osobista” może być rozumiana jako korzyść o charakterze niemajątkowym, która łączy się z polepszeniem sytuacji lub zaspokojeniem jakichś potrzeb otrzymującego tę korzyść. Najbardziej ocennym pojęciem, o którym mowa w art. 199 § 3 jest „nadużycie zaufania” osoby małoletniej. Zaufanie może być oparte na rozmaitych podstawach. Może na przykład wynikać z relacji opartej na przyjaźni, bliskości emocjonalnej czy wspólnych zainteresowaniach i powodować wiarę małoletniego w dobre intencje innej osoby. Definicja tego pojęcia może być jednak dużo szersza, zaś jego rekonstrukcja w toku sprawy karnej odbywa się z uwzględnieniem konkretnej sytuacji. Nie można bowiem tracić z pola widzenia faktu, że podstawowym celem omawianego przepisu jest ochrona osób małoletnich. Orzekając w jednej ze spraw, w której między małoletnią a sprawcą istniał związek dalszego pokrewieństwa, Sąd Najwyższy uznał, że pojęcie „nadużycie zaufania” nawiązuje do zjawiska tzw. uwiedzenia ofiary: „(…) Art. 199 § 3 zakłada więc, że współżycie pomiędzy sprawcą a jego ofiarą następuje za jej zgodą, tyle że podjętą w wyniku szczególnej motywacji, którą jest zaufanie do sprawcy. Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należało, że dla przypisania oskarżonemu nadużycia zaufania, którym darzyła go pokrzywdzona, nieistotne były takie okoliczności, jak stopień rozwoju sfery seksualności pokrzywdzonej, szeroko pojmowana swoboda jej zachowań, wcześniejsze spożycie przez nią alkoholu, jak również brak inicjatywy ze strony sprawcy. Nie było więc konieczności prowadzenia w tym zakresie pogłębionego postępowania dowodowego, w tym – powołania biegłego z zakresu seksuologii „na okoliczność świadomości i dojrzałości w sferze seksualnej pokrzywdzonej oraz jej współdziałania w zarzucanym oskarżonemu czynie” (post. SN z r., III KK 328/18). Zestawienie znamion art. 200 § 1 i art. 199 § 3 prowadzi do wniosku, że drugi z tych przepisów dotyczy obcowania płciowego (lub innych czynności seksualnych) z małoletnim, który ukończył lat 15, ale nie ukończył jeszcze lat 18. Kontakty seksualne z osobą poniżej 15 roku życia są bowiem karalne zawsze, niezależnie od spełnienia przesłanek z art. 199 Wyższe jest również w takim przypadku zagrożenie karą. Przestępstwo nadużycia zaufania w stosunku do małoletniego (art. 199 § 3 ma charakter umyślny i może zostać popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym. Postępowanie dowodowe Postępowania prokuratorskie i sądowe w tego typu sprawach wiążą się z potrzebą weryfikacji i prawidłowej oceny twierdzeń stron. Przy braku innych bezpośrednich dowodów przestępstwa, konieczne jest przeprowadzenie wielu dodatkowych dowodów, w tym dowodów z opinii biegłych lub ekspertów różnych specjalności (np. z zakresu genetyki, antropologii, psychologii, seksuologii). Należy również pamiętać, że przepisy postępowania karnego przewidują w przypadku niektórych przestępstw seksualnych pewne ograniczenia dowodowe i szczególny tryb przesłuchiwania osób pokrzywdzonych. W sprawach o tak wysokim stopniu skomplikowania, skorzystanie przez osoby pokrzywdzone (lub przez ich opiekunów prawnych) z pomocy fachowego pełnomocnika może mieć znaczenie dla prawidłowych ustaleń faktycznych i oceny prawnej całej sprawy, jak również, dla ewentualnych późniejszych roszczeń odszkodowawczych. Wśród wielu słusznych i trafnych oskarżeń, ciągle zdarzają się sprawy, w których fałszywe posądzenie o pedofilię motywowane jest na przykład chęcią zemsty lub porachunkami na tle osobistym, małżeńskim czy majątkowym. Obrona przed tego typu zarzutami jest szczególnie trudna. Dlatego, skorzystanie przez osoby podejrzane i oskarżone o popełnienie przestępstw seksualnych z pomocy profesjonalnego obrońcy już od chwili zatrzymania lub przedstawienia pierwszych zarzutów karnych, będzie służyło prawidłowej realizacji prawa do obrony w toku całego postępowania karnego, co może mieć znaczenie dla końcowego rozstrzygnięcia sprawy. Dokładne i aktualne opisy znamion przywołanych wyżej przepisów oraz zagrożenia karami, zawarte są w wymienionych w tekście przepisach Kodeksu karnego. adwokat Marek Dulniak Warszawa, 1 grudnia 2018 r. Zobacz również: przestępstwa seksualne, przestępstwo uzyskiwania dostępu do nielegalnej pornografii, przestępstwo zgwałcenia. Prawo rodzinne w Polsce jest regulowane przez Kodeks rodzinny i opiekuńczy, obowiązujący nieprzerwanie od 1965 roku. Tam też opisano wszelkie zagadnienia dotyczące instytucji może wziąć ślub zgodnie z polskim prawem?Małżeństwem określa się związek dwojga osób odmiennych płci, który powstał w wyniku ich zgodnej woli, w formie która jest zbliżona do klasycznych umów to, że w związek małżeński wstąpić może każda kobieta i każdy mężczyzna po ukończeniu 18 roku życia, pod warunkiem że ich partnerzy również są pełnoletni i odmiennej od reguły pełnoletniościW niektórych przypadkach, kobieta która ukończyła 16. rok życia może również wstąpić w związek małżeński, jeśli jej partner jest pełnoletni. Dzieje się to za zgodą sądu, w sytuacji gdy sędzia należąc do właściwej miejscowo instytucji stwierdzi, że zawarcie takiego związku leży w interesie (przyszłej) istotne, w tym wypadku nie ma znaczenia wola rodziców kobiety: decyzję wydaje sąd opiekuńczy na wyraźny wniosek zainteresowanej. Podobne prawo nie dotyczy jednak niepełnoletnich mężczyzn: oni muszą bezwzględnie poczekać aż do pełnoletniości. Ukończony 16-ty rok życia jest niezbędny w momencie wydawania przez sąd wyroku. To oznacza, że - uwzględniając czas oczekiwania na rozprawę - można wystąpić z wnioskiem o udzielenie zgody na wstąpienie w związek małżeński z może być przesłanką do zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego?Zasadniczo decyzja każdorazowo podlega rozwadze sądu. Fakt, że w jednym przypadku sędzia uzna, że zawarcie związku małżeńskiego z powodu ciąży jest akceptowalne, nie znaczy to, że tak się stanie w innym jest ustalenie w trakcie rozprawy, że związek ten ma szansę być szczęśliwym i spełnionym w przyszłości, dlatego też w informacjach we wniosku należy raczej wspominać o silnym uczuciu i chęci stworzenia wspólnego gospodarstwa domowego i dopiero w drugiej kolejności - o ewentualnych względach praktycznych, jak stan brzemienny powstał we współpracy z W chojnickim szpitalu lekarze przyjęli poród u… trzynastoletniej dziewczynki. Sprawą zajęła się prokuratura. 13-latka urodziło dziecko w szpitalu w Chojnicach Wideo: TVN24/ x-newsPoród odbył się w ubiegłym tygodniu, ponieważ rodzącą była dziewczynka poniżej 15 roku życia, fakt ten natychmiast zgłoszony został Zgłoszenie wpłynęło do nas 14 listopada br. około godz. 10:30, kiedy 13-latkę przywieziono do Szpitala Specjalistycznego w Chojnicach - informuje sierż. Justyna Przytarska, oficer prasowy komendanta powiatowego policji w Chojnicach. - Współżycie z osobą poniżej 15 roku życia jest przestępstwem, więc szpital natychmiast poinformował o tym zdarzeniu. Akta sprawy przekazaliśmy prokuraturze. Czy często mamy do czynienia z takimi przypadkami? W ostatnim czasie nie, ale zdarzają podobny mieliśmy ponad rok matką - nowe fakty. Ona i ojciec dziecka są Romami Nieletnia mama jest mieszkanką gminy Chojnice. Urodziła dziewczynkę. Ojcem dziecka jest prawdopodobnie dorosły mężczyzna – wskaże go postępowanie prowadzone przez prokuraturę. Za obcowanie z nieletnią grozi od 2 do 12 lat więcej w środowym papierowym wydaniu Dziennika Bałtyckiego z dnia r. uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia Słuchajcie, mam taką sprawę. Jestem facetem po 30-tce, niedawno na jednym z portali społecznościowych poznałem młodego chłopaka, który w wymienianej korespondencji zapewniał mnie, że ma UKOŃCZONE 15 lat. Spotykamy się od kilku tygodni, owszem, uprawiamy seks wg upodobwań obu stron i zarazem za wspólną akceptacją. Jednakże mój wścibski nos doszedł do tego, że chłopak nie ma jeszcze ukończonych 15 lat. Czy wobec tego, że zosatałem przez niego świadomie wprowadzony w błąd (mając na to dowody) grożą mi jakieś sankcje karne, np. na podstawie art. 200 kk, czy też po prostu sprawa ewentualnie może być umożona, ze względu na brak czynników wskazujących, ze dopuściłem sie przestępstwa w sposób w pełni świadomy. Od razu proszę podarować sb tematy ad. mojej orientacji seksualnej bo akurat nie w tym rzecz... Wyświetlaj: Re: uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia Okoliczność błędu co do wieku oczywiście co do zasady ma znaczenie, oczywiście decyduje o tym sąd w konkretnej sprawie, a w Pana przypadku gdyby do do niego doszło (np. na skutek pozwu owego nieletniego). Mówimy o 2 aspektach; - tzw. błąd co do faktu z art. 28 KK, bo niezbędne dla faktu przestępstw z art. 200, 200a KK niezbędne jest udowodnienie sprawcy, iż wiedział, a ponadto chciał lub przynajmniej godził się na to, że ofiara nie ukończyła 15 lat. - kwestia nadużycia zaufania z art. 199, Więcej w opracownaiu Radosława Krajewski 'Prawnokarne aspekty dobrowolnej aktywności seksualnej małoletnich' ( w necie) Oczywiście obecnie jest Pan zmuszony do zaprzestania większości aspektów kontaktów z chłopakiem. Re: uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia ok, dzięki. Czyli, że jak mniemam, warto trzymać korespondecję mailową prowadzoną z tym chłopakiem... Re: uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia Tak, przez ładnych parę lat- przedawnienie dla tego typu spraw wynosi obecnie 5 lat od jego 18 urodzin, są głosy o zniesieniu w ogóle przedawnienia w takich sprawach. No i wspomniane zaprzestanie właściwie kontaktów. Re: uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia tak, to jasna sprawa... z tym, że przedawnienie jest po 5 latach? A nie po 10? Proszę mi wskazać konkretny artykuł lub przepis/ustawę Re: uprawianie seksu z osobą poniżej 15 roku życia Artykuł 101, par. 4 KK: PODOBNE WĄTKI NA FORUM Już tylko 13,9 minut. Przez tyle uprawiamy... Seks po 65. roku życia. Oni robią to częściej Dzieci od 12 roku życia mogą uprawiać seks... Lublin. Propozycja dla osób do 25. roku... Milion Polaków uprawia seks przez internet PODOBNE ARTYKUŁY Polują na żonę przyjaciela i chłopaka... Ubezpieczenie kredytu hipotecznego Jak długo trzeba oszczędzać na mieszkanie? Pani szuka pana do towarzystwa. Za 400... Ubezpieczenie turystyczne - czy warto je...

współżycie z osobą poniżej 18 roku życia